Wat is glaucoom?
Glaucoom begint meestal na de jaren 40 zonder symptomen en verhoogt de oogspanning. Het is vooral een aandoening van de optische zenuwen die de beelden van het oog naar de hersenen overbrengen. Optische zenuwen zijn gecombineerde vormen van de meerdere zenuwpezen. Als die zenuwpezen op de een of andere manier beschadigd zijn, kunnen er blinde vlekken in het gezichtsveld ontstaan. Die blinde vlekken kunnen meestal niet vroeg worden gediagnosticeerd en wanneer de zenuwpees te veel beschadigd is; het is te laat, wat kan leiden tot totale blindheid. Een vroege diagnose van glaucoom is erg belangrijk om eventuele zenuwpeesbeschadigingen en blindheid te voorkomen.
Waarom hebben we glaucoom?
Aan de voorkant van het oog bevindt zich een transparante vloeistof die waterige humor wordt genoemd. Om de oogdruk in evenwicht te houden, wordt deze vloeistof door het oog geproduceerd en wordt tegelijkertijd dezelfde hoeveelheid geëjaculeerd. Waterige humor komt uit een microscopisch kanaalsysteem uit het oog, wat totaal anders is dan tranen. Omdat het oog een gesloten systeem is, kan de extra hoeveelheid vloeistof niet worden afgevoerd wanneer dit microscopisch kleine kanaal (drainagehoek) wordt geblokkeerd; de intraoculaire druk neemt toe, belast de optische zenuwen en beschadigt deze.
VERSCHILLENDE SOORTEN GLAUCOMA
Openhoek glaucoom: het is het meest voorkomende type glaucoom. Het ontwikkelt zich met de leeftijd. Na verloop van tijd raakt het microscopische kanaalsysteem defect, waardoor de intraoculaire druk toeneemt en de optische zenuwen worden beschadigd. Soms worden optische zenuwen zeer gevoelig, zelfs voor de normale druk van het oog. Een behandeling is sterk aan te raden om slechtziendheid te voorkomen
Gesloten hoekglaucoom: wanneer de iris (het deel dat kleur aan het oog geeft) het microscopische kanaalsysteem blokkeert, treedt "gesloten hoekglaucoom" op.
bevindingen:
Wazig zien, hoofdpijn, misselijkheid, pijn in het oog, regenboogachtige golven rond de lichtbronnen zijn tekenen van een noodgeval voor uw oog en moet onmiddellijk contact opgenomen worden met uw oogarts. Als het niet wordt genezen, kan dit type glaucoom leiden tot een visuele beperking.
Helaas is een vroege diagnose bij 2/3 van de patiënten met gesloten hoekglaucoom niet mogelijk.
Risicofactoren van glaucoom
Oudere leeftijden Hoge intraoculaire druk Bijziendheid, verziendheid of trauma's Dun Hoornvlies Diabetes, migraine, problemen met de bloedsomloop Uw oogarts zal alle factoren evalueren om te zien of u een behandeling tegen glaucoom of een follow-up nodig heeft. Een vermoeden van glaucoom geeft aan dat u tot de risicogroep behoort en dat u regelmatig gecontroleerd moet worden om mogelijke schade aan de optische zenuwen te voorkomen.
Hoe wordt het glaucoom gedetecteerd?
Regelmatige controles bij uw oogarts zijn de beste manier om glaucoom op te sporen. Het meten van uw intra-oculaire druk is niet voldoende om glaucoom op te sporen. Er moet een volledige controle van het oog worden uitgevoerd.
Wat controleert uw oogarts tijdens uw onderzoek?
Intra-oculaire druk (tonometrie) Drainagehoek (gonioscopy) Welke schade aan de optische zenuwen (oftalmoscopie) Visuele veldevaluatie (perimetrie) Het wordt aanbevolen om een computerondersteunde screening en fotografie van de optische zenuwen te laten uitvoeren. Die methoden zijn misschien niet voor iedereen nodig, maar die tests kunnen worden herhaald voor follow-up
Hoe wordt glaucoom behandeld?
Glaucoomgerelateerde schade aan het oog is onomkeerbaar. Oogdruppels, laseroperaties of chirurgische ingrepen worden uitgevoerd om verdere defecten te voorkomen en soms kan orale medicatie worden toegepast
Medische behandelingen van glaucoom
Glaucoom kan worden bestreden met dagelijkse oogdruppels. Die medicatie kan de intra-oculaire druk verlagen, de productie van waterige humorvloeistof of helpen bij de evacuatie van de vloeistof. Het is belangrijk om naar de instructies van de oogarts te luisteren en uw medicatie niet te veranderen en te stoppen. Als uw medicatie bijna op is, dient u uw oogarts te raadplegen voor verdere behandelingen.
Mogelijke bijwerkingen van sommige oogdruppels
Branderigheid of jeuk Veranderingen in de hartslag Veranderingen in je energieniveau Veranderingen in ademhaling Droge mond – verandering van smaak Hoofdpijn Wazig zien Veranderingen in oogkleur Langere wimpers Vergeet niet om uw oogarts te informeren over de andere reguliere medicijnen die u gebruikt.
Laserchirurgie voor de behandeling van glaucoom
Bij verschillende soorten glaucoom kan laserbehandeling worden aanbevolen. Het microscopische kanaalsysteem kan bij openhoek glaucoom direct met laser worden behandeld. Laser wordt gebruikt om de intra-oculaire druk te regelen door veranderingen in het kanaalsysteem te creëren (trabeculoplastiek). Bij de gesloten hoek glaucoom wordt de laser gebruikt om een gaatje op de iris te openen (iridotomie) zodat de afvoer van kamerwater kan worden gecorrigeerd.
Chirurgische ingreep
Een nieuw kanaal wordt door de chirurg gemaakt met behulp van zeer dunne en unieke chirurgische apparatuur, zodat de waterige humorvloeistof uit het oog kan worden geëjaculeerd (trabeculectomie). Een chirurgische ingreep kan door uw oogarts worden aanbevolen om verdere schade aan de optische zenuwen te voorkomen. Net als laserbehandeling, hebben de chirurgische ingrepen ook geen ziekenhuisopname nodig.
Wat is jouw rol in de behandeling?
De behandeling van glaucoom is een samenspel met de patiënt en de arts. De arts kan een behandeling aanbevelen, maar het is de plicht van de patiënt om de instructies toe te passen en zich eraan te houden.
Wanneer u start met de behandeling van glaucoom, zal uw oogarts u vaker bellen voor vervolgcontroles. U moet klaar zijn om elke 3 of 4 maanden controleafspraken te hebben. Dit kan veranderen door het verloop van uw behandeling. Deze regelmatige controles en follow-ups zullen eventuele risico's op bijzondere waardeverminderingen voorkomen.
Aanbevolen cheques voor verschillende leeftijden
Tussen 20 - 29 jaar oud: elke 3 - 4 jaar als een familielid een glaucoomgeschiedenis heeft.
Tussen 30 - 39 jaar oud: elke 2 - 3 jaar als een familielid een glaucoomgeschiedenis heeft.
Tussen 40 - 64 jaar: elke 2 jaar
65 jaar en ouder: eenmaal per jaar.